زُل نزنیم .

زُل زدن مایه ی آزار است زُل نزنیم .
به زن چاق توی پراید .
به النگوهای طلایی ردیف توی دستش .
به زن و شوهری که توی خیابان بحث می کنندبه مرد دست و پا شکسته ی عصا به دست ؛ به ویلچرنشینش حتی .
با ماسک و بی ماسک .
به دختری که با علاقه به گربه های کثیف و لاغر مردنی توی خیابان غذا می دهد .
به زنی که روی نیمکت پارک تنها نشسته و آرام اشک می ریزد .
به بچه ی مریض به آدم علیل به زیپ باز پیرمرد
به دست لرزان و چروکیده ی پیرزن
به دخترک ژنده پوش فال فروش
به جوان شیک رومه فروش زل نزنیم به آدم های ِتا مغز ِ استخوان خیسِ بدون چتر
به زن و شوهر با اختلاف سنی زیاد ، که دست همدیگر را گرفته اند و راه می روند
به دوست داشتنشان زل نزنیم به درز پاره ی لباس به صورت سوخته و پوست جمع شده
به زن زیبا به مرد زشت به زنی که دوربین به دست از زمین و زمان عکس می گیرد به تنهایی زنی که برای خودش گُل می خرد به مردی که راه می رود و زیر لب با خودش حرف می زند به گدا به دیوانه به دیوانه ها هم زل نزنیم .
بگذاریم آرام برای خودشان لبخند بزنند بخندند
بگذاریم آنکه دلش گرفته و اشک می ریزد هم با خیال راحت گریه کند زل نزنیم
زل زدن مایه ی آزار است .
کاش مجلس قانونی وضع می کرد و زُل زدن را جرم اعلام می کرد .
کاش سر در هر مدرسه ایی می نوشتند وای بر زُل زنندگان .

#مریم_سمیع_زادگان